Znany jedynie z przekazywanej od trzech pokoleń historii:
Urodził się pod koniec 1914 roku jako najstarszy z trojga dzieci Ludwika i Anny z domu Samorańskiej) w Branicy Suchowolskiej., tam żył i zmarł w wieku dziewięciu lat i sześciu miesięcy. Był mądrym, wrażliwym dzieckiem. Hodował króliki, których stratę w wyniku pożaru wsi bardzo przeżył. Wkrótce po tym zachorował i -pomimo starań rodziców oraz miejscowego lekarza-zmarł, w maju lub czerwcu 1924 roku. Pochowany na cmentarzu nowo utworzonej parafii pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Suchowoli.
Na jedynej zachowanej fotografii blondwłosy chłopiec w jasnym ubranku siedzi pomiędzy rodzicami. Poważny, trzydziestotrzyletni Ludwik trzyma na kolanach małą Józię, dwudziestopięcioletnia Anna bukiet kwiatów. Najmłodszy Edward-mój dziadek-ma się urodzić za kilka miesięcy. Sześcioletni Staś trzyma zbyt dużą, ojcowską czapkę ‚maciejówkę”.
Na chrzcie w czemiernickim kościele pod wezwaniem świętego Stanisława biskupa otrzymał imię, wywodzące się od „stani” oraz „sław”, oznaczające tego, który ma się stać/stał się sławny.
W setną rocznicę śmierci